Ok, ik ben van nature geen lezer en geen schrijver. Jarenlang heb ik instrumentale stukken gemaakt en altijd gedacht dat het daarbij moest blijven en ik voor de tekst hulp van buitenaf zou moeten zoeken. Ik denk dat ik best wel wat herkenbaars hier zeg. Een hoop muzikanten lopen hierop vast. Prima zou je denken... ieder zijn ding, maar later zag ik in dat dit niet zo hoeft te zijn.... immers, waarom kan je wel creëren in geluid en niet in tekst?
Voor mij ging er een lichtje branden toen ik begon met schilderen. Ik dacht een leuke hobby voor als ik ooit met pensioen ga, zodat ik het dan niet meer hoef te leren. Maar na een wat ruige periode in mijn leven, had ik een mooie dag op het strand met mijn kinderen.
Dan komen natuurlijk alle clichés voorbij en bedacht ik of het niet goed zou zijn om dit beeldmoment in mijn hoofd te vangen in een schilderij. Ik was toevallig ook bezig met het schrijven van een muziekstuk. Tijdens het schrijven was ik ook met het beeld bezig in mijn hoofd en opeens kwamen de woorden op papier.... dit had ik nog niet eerder zo meegemaakt.
Hiermee had ik mijzelf ervan overtuigd dat ik dit wel moest kunnen als ik maar de juiste tools ervoor gebruik en beeldvorming is daar één van. Toen die deur voor mij was opengegaan ging er meerdere deuren open, want dit geeft een heel andere dimensie aan je creativiteit. Waar ik vroeger de teksten meer links liet liggen omdat het toch niet mijn ding was... ging ik het daarna overal herkennen.
Een beetje het effect als je een rode auto hebt gekocht, dan zie je ineens overal rode auto's rijden! Maar dat niet alleen, je ziet ook mooie rode auto's en minder mooie rode auto's. Er is dus een dimensie bijgekomen met duizenden nieuwe opties.
Een voorbeeld daarvan is de cadans in een tekst. Als je eerst een stuk schrijft en je hebt nog geen muziek, dan kan het juist helpen om naar het ritme van de tekst te luisteren, vaak zit daar al een natuurlijk ritme in dat je kunt gebruiken voor de melodie.
Nog een voorbeeld van het gebruik van beeldende tekst is dat de luisteraar hier ook wat aan heeft in jouw liedje.
Hier gebruik je het dan andersom als luisteraar. Als je bijvoorbeeld in je openingszin zou gebruiken: "Ik kwam thuis maar mijn voordeur was van het slot", dan is het eerste wat je denkt, oh wat een spannende opening. Maar door de worden thuis en voordeur te gebruiken word het ook snel persoonlijk en kunnen de luisteraars zich identificeren. (Bijna) Iedereen woont in een huis en heeft een voordeur en deze deur is dus gelijk de deur die ze in hun hoofd hebben bij dit beeld.
Oftewel, er gaat een deur voor je open of heb ik die net opengemaakt?
Groet Stefan
Reactie plaatsen
Reacties